Thursday, May 1, 1986

प्रिय सर

[ सरांनी नेहमीच आमच्या शंका अतिशय मायेने सोडवल्या अन त्यामुळे आम्ही सर्वच जण जरा सोकावलोच होतो, त्यांच्याकडे शंका घेऊन जायला :) ]

अशीच एकदा बसले होते
वादळ घेऊन विचारांचे
एक झुळूक हळूच आली
हलकेच लाटांना थोपटून गेली.

वळून पाहिले , ती एक म्हातारी
सावरीच्या कापसाची...
तेव्हापासून चटक लागली
विचारांचे वादळ घेऊन
तिचा माग रोज घेते
तिच्याच झाडाला डोकं टेकून
वादळ हलकेच शांत करून
तिच्या गावी निघून जाते
माझ्या गावचीच
नसल्यासारखी .....

आजही मी शोधते आहे
त्याच त्या म्हातारीला
वादळातून
वाट काढत.......... !