Friday, December 5, 2008

अगणित अश्वत्थामे !

Thursday, May 6, 2010
{अश्वत्माथा एक चिरंजिवी ! मृत्यूचे त्याला भय नव्हते. मात्र महाभारतातील एका भयंकर चुकीमुळे, त्याच्या कपाळावरचा जन्मजात दिव्य मणी उपसून काढला गेला. अन तिथे राहिली एक न सुकणारी जखम ! ही डोक्यावरची भळभळणारी जखम घेऊन हा चिरंजिवी अजूनही फिरतो आहे.

आपला समाज एक सनातन समाज - ज्याला आदि नाही, ज्याला अंत नाही ! एका अर्थाने चिरंजिवी ! आपल्याही कपाळावर एक दिव्य मणी आहे, संयमाचा !

गेल्या काही दिवसात, काही घटनांनी हा संयमाचा दिव्य मणी असाच उपसून काढण्याचा प्रयत्न केला गेला. एक भळभळणारी जखम घेऊन आपण फिरतो आहोत. आपल्यातले हे दिव्यत्व पुन्हा प्राप्त करूयात. सर्व शहिद व्यक्तींची आठवण सतत जागती ठेऊयात आणि त्यांना आदरंजली वाहूयात. अन हा संयम पुन्हा मिळवून पुन्हा ताठ उभे राहूयात, अधिक संघटित होउन, अधिक ताकदवान होऊन !}


"अरे निचे बैठ, निचे बैठ...."
असे तो म्हणाला,
अन प्रतिक्षिप्त क्रियेने
मी खाली बसलो.
अन डोक्यावरून एक गोळी
सणसणत मागे गेली.

वळून पाहिले
मला सांगणाराच
त्या गोळीचा
बळी ठरला होता !

खरं तर संध्याकाळी
दिवसभराचा ताप ताण
हलका करण्यासाठी
रोजच जातो मी
गेट वे आँफ इंडियावर !

आज मात्र
आख्ख्या इंडियाचा ताण घेऊन
वणवण फिरतोय मी
या गेट वरून त्या गेट वर !

त्या अनामिकाचा,
गोळीने छिन्न विछिन्न झालेल्या चेह-याचा
फक्त एक फोटो आहे हातात
अन त्याच्या हातातला डबा,
अन त्याच्या पाकिटातले काही पैसे,
अन हो
त्याचे फुटके नशिब !
ज्याच्या मुळे मी आज फिरतोय
जिवंत !

वणवण फिरतोय त्याचे
नाव- पत्ता शोधण्यासाठी
अन
त्याच्या जिवलगांना
आधार देण्यासाठी.
त्याच्या शेवटच्या दर्शनाने
खचतील ते.

पण किमान
पुढच्या आयुष्याची
त्रोटक शिदोरी
एखाद वेळेस मिळेल
एखाद्या राजकारण्याकडून !

किंवा होईल त्या फोटोची फ्रेम !
घरातल्यांना देईल
आयुष्यभराचे दु:ख - वेदना !
किंवा
एखाद्या भावी, चांगल्या नेत्याला
देईल तोच फोटो
एक प्रेरणा !

लाखोंचा बिना नेत्यांचा समूह !
त्यातला मीही एक
मिणमिणता प्रकाश.
शोधत फिरतोय त्या किरणाला.
नेता नाही तर नाही,
किमान
माझ्यासारख्या
जन्मभराची जखम घेऊन
फिरण्या-या इतर अश्वथाम्यांची
ओळ्ख तरी होतेय,

दूध नाही, तक नाही,
अन पीठ्-पाण्याचे दूधही नाही,
फक्त डोळ्यातल्या पाण्याने
तहान भागवण्याचा प्रयत्न करतोय.
प्रयत्न करतोय
त्याची मुलं, माणसं,
आई , बायको आणि
कितीतरी....
त्यांचा शोध घेण्याचा.

एका हातात
माथ्यावरची भळभळणारी जखम घेऊन
अन दुस-या हातात
त्याचा फोटो.......!
माझ्या सारखेच
कितीतरी,
अगणित अश्वत्थामे !

५.१२.२००८




Monday, September 22, 2008

पद्मजा

इतर फुलांचं तसं बरं असतं
आधाराचं खोड तरी भक्कम असतं;
अगदी वेलीलाही भिंतीचा, किमान
दुसर्‍या झाडाचातरी आधार असतो.

कमळाला मात्र
"भक्कम आधार नाही-"
हे कळायचाही वाव नसतो.
गढुळ पाण्याआड
सगळं काही झाकलेलं असतं.

त्यातल्या त्यात एक बरं असतं,
त्याची पानं, वेगळा रंग, आकार
घेऊन का होईना
पसरलेली असतात-आसपास
तेव्हढाच दृष्य आधार... !

फुलं म्हटली की डोळ्यांचे सुख !
नाजूक, गोलाकार वळणं,
हिरवा ताटवा,
स्वच्छ, सुंदर फवारा,
रंगीत फुलपाखरं,
चिमुकले पक्षी,...
सगळं कसं
आखीव-रेखीव, गोंडस, सुगंधी....

पण कमळाचं काय ?
खाली चिखल, नाहीतर गढूळ पाणी.
त्याखाली झाकलेला मऊ, नाजूक देठ.
मोठी मोठी जाड पानं .
ती ही पाण्याचा एखादाच
न मिसळणारा थेंब जपणारी.
पाकळ्यांचा टोकेरी देखावा.
ना गंध कोवळा.
बरं वर घोंगावणार तोही भुंगा.
काळा, जाड अन बेढब....!

पण,
हिच प्रतिकुल परिस्थिती घडवते त्याला.
जास्त कणखर, जास्त ठसठशीत्, जास्त मोठी
अन टिकावूही.
इतर फुलांपेक्षा असलेलं वेगळेपण;
प्रतिकुल परिस्थितीचा कॅनव्हास;
त्याच्याशी झगडून वर येण्याचा त्याचा स्वभाव;
त्यातून फुलण्याचे त्याचे कसब;
या सर्वांतूनच तर स्विकारलं जातय त्याचे
"राजपद" !

Tuesday, July 1, 2008

रग्गड ...

हाती बदामाचा दाणा
रगड, रगड, रगड
हाती बुद्धीजन्य तेल

हाती भुईचा शेंगदाणा
रगड, रगड, रगड
हाती जिव्हेचे सुख

हाती छोटासाच तीळ
रगड, रगड, रगड
मिळे थंडीतही सुख

हाती वाळूचाच कण
प्रयत्ने वाळूचे रगडता
तेलही गळे

हाती नाही काही
रगड हातावर हात
कर्तुत्वाचे नवनीत
तेच मला रग्गड !

Wednesday, May 21, 2008

निसर्ग चक्र

छोटे छोटे
थेंब चिमुकले
नभांनाही
जड झाले

पावसानेही
टाकूनि दिले
पर्वतालाही
नाही पेलले
नद-नद्यांनी
वाहून दिले

अखेर त्यांना
रडूच फुटले
खारट आपले
अश्रू घेऊनी
समुद्राच्या
कुशीत शिरले


Saturday, March 8, 2008

सर

आज पडणारच थोडा पाऊस
होणारच हवा थोडी गार
होणारच गारांचा शिडकावा
अन थोडे कोवळे ऊनही

हवेत येणारच थोडे धुके
अन पानांवर ओथंबलेले दव
पाखरांना फ़ुटणारच कंठ
अन झाडांना फुलांचे धुमारे

होणारच सर्वांचे मुड जरा बरे
येणारच चेह-यावर हसू थोडे
होणार मने ताजी तवानी
येणार जुन्या जुन्या आठवणी

थोड्या पावसाच्या, गप्पांच्याही
पडणारच थोडावेळ तरी इंद्रधनुष्य
आज होणारच तुमचा अंमल
आज येणारच पाऊस - सर !

Tuesday, January 15, 2008

राग - लोभ

माझा राग, तुझा लोभ
माझी चिडचिड, तुझे हास्य

म्हटले तर आग, नाही तर जल
आपलेच दात, अन आपलेच ओठ

माझं मानलं तर, मनाला झोंबलं
आपलं मानल तर, पोटात घातलं