वाटचाल

अहंचे काटेरी झुडूप
केलं थोडे दूर
तर असतोच रस्ता
सोपा सहज अन आनंदाचा

स्वार्थाचे खडक फोडून
केले अंमळ दूर,
तर नितळ झरे
सोबतीने असतातच वहात

मानपानाचा काथ्याकूट
वेळोवेळी केला साफ
तर मैत्रीच्या सुंदर बागा
करतातच वाट, रंगीत अन सुगंधी

"मी" लाच केले जssरा दूर
बघितले जssरा "स्व"च्या पल्याड
तर असतोच की पायाखाली
मुक्तिचा मार्ग!
       

मागू तुज प्रित कशी

मागू तुज प्रित कशी ,
अचपळ मन माझे
हृद्यातील वीज वेडी ,
उत्सुक पडण्या परि

पाहू कसे रुप तुझे
दिपले नयन माझे
कोसळे वर्षा अवेळी
अवाक स्तब्ध त्यात मी

चंचल नजर तुझी
स्थिर राही क्षणभरी
नाहतो नखशिखांत
मंत्रमुग्ध भ्रांतचित्त

हासती गुलाब गाली
आवाहने देती किती
हलकेच जाता पुढति
जाग नयनात येई

पाहतो जागेपणी मी
स्वप्ने तुझी भारलेली
प्रित वेडी हृद्यातली
परि येई ना ओठी